"Neden gökyüzüm?" "Neden mi?Çünkü nereye gidersem gideyim benimle beraber geliyor o da. Hangi şehirde,hangi ülkede olursam olayım onu görebiliyorum. Yağmur,kar,güneş,bulut hiçbirisi,hiçbir şey engel olmuyor onu görmeme.Sabah da olsa gece de olsa başımı kaldırıp bakabiliyorum oraya.Mesela yolculuk yaparken o da benimle beraber geliyor. Kendimi yalnız hissettiğim zamanlar gökyüzüne bakıyorum.Seni görüyorum.O koskocaman olan kalbini görüyorum. İçine ev yaptığım gözlerini görüyorum.Bana bakıyorlar.İyi geliyor anlayacağın gökyüzüne bakmak.En az senin kadar iyi geliyor..." Gökyüzüm yok artık.İçine ev yaptığım mavi gözler yok! Gitmeden önce bir şarkı bıraktı bana.Şimdi tüm evren söylüyor o şarkıyı. Kulaklarımda yankılanıyor... Ne yapacağım ben şimdi; Beni boğan nefesimle mi yaşayacağım, Yoksa gökyüzüme mi kavuşacağım?