Crush is Normal.
Crush is paghanga.
Crush is thousand but love is only one.
Mga linyang pinaniniwalaan ng kabataan tungkol sa crush.
Posible bang wala kang crush? Inaasahan mo bang lahat ay madaling ma-attract? Normal pa ba ang walang crush? Lumalala ba talaga ang crush at humahantong sa love?
Pinangalanan nya ang bagong biling binder atsaka ito sinulatan ng "Study first, no crush, no suitors allowed, no boyfriend unless I'm still in college. :) " pagkatapos ay tuluyang na syang natulog.
Pano kung may isang lalaking sobrang nagpapansin sa kanya? At kahit anong dedma at iritang mukha ang ipakita nya ay di sya nagsasawa? Di nya na namalayan tuluyan na syang nahulog sa lalaki, pero pilit itong dene-deny.
Matuturing pa bang MISSION ACCOMPLISHED kung tuluyan na syang nagkagusto sa lalaki?
At parati parang sirang plaka ang mga katagang sinabi ng bestfriend nya nung panahong matindi ang away nila ng lalaki.
"ehem, the more you hate, the more you love."
"ehem, the more you hate, the more you love."
"ehem, the more you hate, the more you love."
Magpapakipot pa ka kaya sya kapag tuluyang tinanong ng lalaki ang "Can I court you?" at "Will you be my girlfriend?"
NO NO NO pa kaya ang isasagot nya kahit wala pa syang diploma? >_______<
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.