Babasının ölümüyle birlikte hayattan gelecek her şeyi boş vermiş genç kız, annesinin ve üvey babasının zoruyla tüm yazını çürütmek üzere, hiç tanımadığı bir şehre, tanımadığı bir eve, tanımadığı insanların arasına gönderilir.
Buradaki hiçbir şeyin kendi karanlığına ışık tutamayacağından eminken tıpkı kendisi kadar aydınlıktan korkan bir adam tanır ve işte o zaman onun gecelerinin peşine düşer.
Onların hikayesi bu siyahın mavisinde başlıyor.
#
Ne zifiri karanlık, siyah; ne apaydınlık, günü doğmuş bir beyaz.
Gece şimdi sen gibi.
Gece mavi.
#1 FANTASTIK
Yaş sadece rakamdan ibaret benim için. Bu yaşıma kadar ben ne mutlu olmağa çalıştım ne de hayat bana mutluluk sundu. Hayatın karanlık tarafını görmeyi alışkanlık haline getirmiştim sanki. Ruhum karanlığı çağrıştırıyordu. Ruhum bana bir şeyler söylemeye çalışıyor , bense ruhumun çığlıklarını dinlemek istemiyordum. Hayatın bana vurduğu o son tokattan sonra ruhumu dinlemeye karar verdim. Peki ya dinlediğim ruh benim ruhum değildiyse.... O çığlıklar benim hayatımı ne kadar değiştire bilirdi ki... Galiba olmam gereken yeri, gerçek benliğimi bulmuştum...