Safderun

Beynim ve kan pompasının arasındaki çetin savaşı beynimin galip gelerek sonuçlanmasını isterken kalbim vazgeçmek nedir bilmiyordu ve Çınar için çırpınıyordu.

Gerekirse bütün duygularımı yakar yinede kalbimin yeniden Çınar'a ait olmasına izin vermezdim.

***

"Ne yapıyorsun Çınar? Düzgün konuş."

Koltukta biraz daha bana yaklaşırken, "Asıl sen düzgün konuş lan elin adamıyla!" Diyerek sesini yükseltti.

Kaşlarımı çatarak kısa bir süre kapıya baktıktan sonra Çınar'a döndüm. "Ya sessiz olsana, annemler duyacak."

Beni dinlemeyerek tekrar sert bir şekilde konuştu. "Can kim?"

"Canııım." Dedim uzatarak.

"Benim kim olduğumu değil, Can'ın kim olduğunu sordum sana."

Salak üzerine alınmış bir de!
"Canımı sana demedim."

Bileğimden tutarak biraz daha yaklaştı bana. "Canını yerim!"

***

'...Geçmiş değil bugün gibi
Yaşıyorum hala seni
Sen hep benim yanımdasın

Gündüzümde gecemdesin
Çalınmasın söylenmesin
Sen benim şarkılarımsın...'

-Ayça~Çınar-