Prologue☆ "ARRRRRKKK"Humahagolgol ko sa sakit na nararamdaman ... "Ta-ta mana Ch-ris plea-s" pakiusap ko sakanya..Ngunit .para syanng bingi na hindi ako nakakarinig... "ANONG TAMA NA HA?!SA TINGIN MO OK LANG SAAKIN ANG GINAWA MONG KATARANTADUHAN SA OFFICE KO?HA?! " Hindi pa sya nagsawa ... "Aah-ahhh" sinuntok nya ako sa tyan ...para akong mawawalan ng sikmura .... Sa sobrang sakit napaluhod nalang ako... "YAN ANG NAPALA MO!BWISET KANG BABAE KA WALA KA TALAGANG KWENTA!" hindi pa sya nakuntento dknukot nya ang mga buhok ko at sinapak hanggang sa napahiga ako sa sakit....Hindi ko na talaga nakayanan ang sakit.... "SA ORAS NA MAUULIT PA ANG GINAWA MO HINDI LANG ITO ANG AABUTKN MO SAKIN" Saka sya umalis...at pinabayaan ako sa sahig... Bakit?bakit ba palagi mo nalang akong sinasaktan pag palaging may nagagawa akong katarantaduhan ha bakit? Sawang sawa nako sa pananakit ng sarili kkng asawa .... Kahit anong gawin ko hjndi parin akong kayang mahalin nya.... Ano ba talaga ! Hindi ko alam kung bakit parang kinasusuklaman nya ako hanggang ngayon... Yes. I'm stuck on my heartless husband .... I Don't know' why .. Hindi ko alam kung bakit nandito parin ako ... Kahit ayaw ko na.... Kahit sawangsawa nako... Kahit Unti unti nakong sumusuko ... Sinasabi parin ng puso ko na Wag ! Pero sinasabi ng isip ko tama na pagod nako... Pagod nako sakanya... Pero Andito parin ako .... I Don't know why I'm still on him... Ang alam ko lang MAHAL KO SYA... At Hndi ko sya kayang iwan ... Lahat ng pananpuit nya saakin ay nawawala pag naaalala ko ang ipinangako ko...na mamahalin ko sya ....kahit anong mangyari.... Yun ang pumipigil sakin dahil sa ipinangako ko...na HINDI KO SYA BIBITAWAN .. Kahit na nasasaktan nako... Kaya ko pa ba? Kahit aabot na sa suldulan ang pananakit nya saakin? Ang tanong kakayanin ko ba o ako na mismo ang bibitaw ...All Rights Reserved