Dikkatle tavanda asılı duran bedeni izledim. Belki saatlerdir izliyordum ama bir türlü ayıramıyordum gözlerimi. Her an bir yaşam belirtisi gösterebilecekmişçesine merakla bekliyordum yerimde. Ufacık kalbim hiç yokmuşçasına kaldırmıştı bu acıyı. Karşımda asılı duran annemin acısını... Ve onun bu halde olmasının tek sebebi olan babam gelmemişti bile. Annemin öve öve bitiremediği o adam gelip onu kurtarmamıştı bile Gabe ' in elinden. Şimdide bütün suç bana kalmıştı. Polis anneme bunu yapanın ben olduğumu düşünüp hapse atmıştı beni. Bilmiyorlardı masum olduğumu. Belkide bilmek istemiyorlardı. Ve işte o zaman girdi hayatıma. Ona en çok ihtiyacım olan zamanda değilde şuan giriyordu hayatıma. Ve kendiyle birlikte anlayamadığım birsürü saçmalıklarla...