Yayınlama Tarihi:6 Temmuz 2014
[Tamamlandı, düzenlemede.]
•Bu ad ile yayınlanan ilk hikayedir. Taklitleri değil, aslını okuyun.•
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Dizlerini karnına çekmiş, boş gözlerle evine girip çıkanları izleyen küçük bir kız çocuğu. Ağlamaktan korkan, kafasından çıkmayan o sesin tutsağı altındaki, zavallı kız çocuğu. Ölümü kabullenen; ama dile getirmekten korkan bir kız çocuğu.
İçindeki o yarayla büyüyüp, içi kan ağlayan; ama kardeşi için her şeyi yapan bir genç kız.
Defalarca yaralanan. Defalarca dövüşen. Defalarca korkulan. Ama içten içe kendisinden korkan bir genç kız.
Kaderin oynadığı küçük oyunda, büyük roller üstlenen bir kız. İpleri eline almak için savaşan; ama her hatasında üst üste binen yıkıntıların ardında kalan bir kız.
O kızın adı Derin.
Ve bu, onun kendi adında kayboluşunun hikayesi.
❝Benim adım Derin. Ve ben, kendi adımda kayboluyorum.❞
•◘•◘•◘•◘•◘•
[Hikayenin başı, Imagine Dragons'un Radioactive klibinden esinlenilmiştir.]
Tüm hakları saklıdır.
Bildiğin her şeyin, sevdiğin adam dahil yalan olduğunu öğrendiğin bir dünyaya gözlerini açtığında ne yapardın? Kaçar mıydın? Yoksa o gerçeğin seni ezmesine mi izin verirdin?
Ben kaçtım..
Leyla titreyen ellerini metal masanın üzerinde duran su bardağına uzandı. Elleri zangır zangır titrerken karanlık camdan onu seyrettiklerine emin olduğu için oraya bakamadı. Masaya doğru düşen sarı ışık karanlık odayı yarım aydınlatıyor bu durum stres seviyesini arttırmıştı.
"Leyla hanım, Çeto yani Çetin Çakır ile en son ne zaman görüştünüz?" dedi polis memuru. Leyla başı eğik bir şekilde önünde duran dosyaya baktı. Sevdiği adamın elinde rakamların bulunduğu bir resim, bir suçlunun resmi..
"Geçen hafta, cuma günü. Kocamı neden arıyorsunuz?" dedi Leyla korkarak. Polis memuru tam karşısına oturdu ona ağır ağır bir bakış attı.
"Leyla hanım siz Çetin Çakır'la evli değilsiniz"
"Ne?"