Derinlerde Bi Yerde

Ne düşündüğümü bilmediğim geceler masamın başına oturup yazılar yazdım sayfalarca.Ben daha ne olduğunu anlamadan hareket etmeye başladı kalemim.En başta korksamda sonradan izin verdim kağıtların üstünde dans etmesine.Hayat desenimi çizdim.Kendimi buldum bu yazılarda.Bi cesaret geldi yayınlamaya başladım.Belki başkalarıda okur beni anlar diye düşünmeden edemedim.Ama hâlâ korkuyorum biraz.Yanlış anlaşılmasın bu korkum beğenilmemekten değil.Yanlızca yazılarımın zarar görmesinden korkuyorum."Bir yazı nasıl zarar görürmüş?"demeyin.Bunu ancak o yazıyı yazan kişi anlar.Neyse lafı fazla uzattım sanırım.Sizlere beni okuyun demiyorum.Zaten her günü aksiyon dolu bir hayatım yok ama...Belki sizde birilerini bulursunuz bu yazılarda; annenizi, babanızı,arkadaşınızı şanslı olabilirseniz kendinizi.Şanslı olmanız dileğiyle...İyi okumalar.