Bütü duyguları sanki iç içe girmişti. Özlem, kasvet, hüzün ve biraz da olsa öfke... Kendisini buraya gönderdikleri için kızgındı ailesine. En çok da anne-babasına... Ve özlüyordu da onları. Ne yapacaktı tek başına bu bilmediği, tanımadığı insanların içerisinde? Bu ruhunu boğan şehirde ne yapacaktı? Derince bir iç çekti ve aldı bavulunu kendisini bekleyen yeni hayata ilk adımlarını attı. İçinden dua ediyordu: -Rabbim! Ne olur beni yalnız bırakma. Bana güç ver.Amin...All Rights Reserved