Nöronsuz

İki kere kafamın delinmesiyle kaşlarımı çatarak başımı kaldırdım"noluyor hayırıdır tesisat delimi mi var ne parmaklarını nöronlarıma kadar sokuyorsun?"

Kafamı yanımda dikilen şahısa kaldırmak için yeltendiğimde KALDIRAMADIM siktiğimin pozisyonu yüzünden boynum ağrıyordu.

"Merak etme sen zaten sırama salyalarını akıtarak nöronlarını bırakmış oldun."dedi elimi boynuma atıp kafamı kaldırdığımda bu seferde yüzüm felç geçirdi sandım.

Anam o nasıl tip lan yemin ederim hiç bu kadar yakından görmemiştim demek gerçekten taş insanlar vardı.

"Nerden senin sıran oluyor acaba?"dedim alayla yüzüne bakarak inşallah çarpılmamda mazallah tipim kayar falan bizimde giderimiz vardı şimdi yani.

"Dur sen sormadan söyleyeyim benim olması için illa tapulu malım olması gerekmiyor şimdi kalkıyor musun yoksa geçmem için yer veriyor musun?"

"Olmaz arkadaşım oturuyor."o beni dinlemeden
kolumdan tuttuğu gibi kaldırıp cam kenarına geçti
"ya ama o taraf benim!"yüzüne yaramaz bir sırıtış takıp beni taklit etmişti"nerden senin tarafın oluyormuş?"
oflayarak bende el mahkum yanına oturdum umarım Çisil ağzıma sıçmazdı ne yapıyım çocuktakide hayvan gücü yani tek hamleyle yerimden kaldırdı.

Kendi kendine homurdandı"nöronsuz."

"Ben mi?"

Sinirle bana döndü"evet sen masama hepsini bıraktığından başka kalmamıştır."diyip ön sıradaki sandalyede asılı duran hırkayı alıp masayı sildi ve tekrar rastgele öne fırlattı.

"Keşke kendine nakletseydin."diye duymayacağı bir şekilde mırıldanıp yarım kalan uykuma devam ettim.

Yazdım olum seni.