het sterrenmeisje

Reads 195
Votes 12
Parts 12

Reads 195
Votes 12
Parts 12

Ik ren het bos in. 
    Steeds dieper, en dieper. 
    Op de plek aangekomen, ga ik liggen, op mijn rug. 
     Met mijn ogen op de heldere hemel gericht. 
    Even doe ik ze dicht. 
    Wetend dat als ik wakker word ik gezelschap heb. 
    Van het donker. 
    En de mooie, verlichtende sterren. 
    Dat geeft mij een fijn gevoel. 
    Een gevoel. 
    Een gedachte. 
    Dat ik toch niet alleen ben.All Rights Reserved

alleen angst eenzaamheid geluk nederlands pesten school verdriet verraad vrienden zelfmoord

Table of contents

Ik ren het bos in. 
    Steeds dieper, en dieper. 
    Op de plek aangekomen, ga ik liggen, op mijn rug. 
     Met mijn ogen op de heldere hemel gericht. 
    Even doe ik ze dicht. 
    Wetend dat als ik wakker word ik gezelschap heb. 
    Van het donker. 
    En de mooie, verlichtende sterren. 
    Dat geeft mij een fijn gevoel. 
    Een gevoel. 
    Een gedachte. 
    Dat ik toch niet alleen ben.

12 parts