Άρχισε να έρχεται κατά πάνω μου, να με φιλάει στο μάγουλο και σιγά σιγά να περνάει όλα μου τα μαλλιά από την αριστερή πλευρά. Κοίταξε τον λαιμό μου και άρχισε να τον φιλάει, φιλούσε όλο και πιο έντονα, άρχισε να τον ρουφάει και να τον δαγκώνει.
"Σταμάτα δε μαρεσει αυτό"
"Ξέρω ότι σαρεσει"
Δεν σταματούσε, συνέχιζε να ρουφάει τον λαιμό μου. Έκανα προσπάθεια να τον διώξω, τον εσπρωξα αλλά μάταια. Κρατούσε με δύναμη να χέρια μου και τα πίεζε στην πόρτα του αυτοκινητου. Είχε ανέβει απο πάνω μου, ήθελα να φύγω, είχα αρχίσει να κλαίω.
"Με πονάς, άσε με σε παρακαλώ"
"Σκασε!"
Άρχισε να μου πιάνει το στήθος. Δεν άντεχα άλλο. Ήθελα να αρχίσω να τσιριζω. Αυτός, με το ένα χέρι μου έκλεισε το στόμα ενώ με το άλλο μου κατέβαζε το παντελόνι. Δεν είχα νιώσει χειρότερα στη ζωή μου. Σιγά σιγά μου σήκωσε την μπλουζα και άρχισε να φιλαει το στήθος μου. Πήρε το χέρι το από το στόμα μου και άρχισε να με πιάνει παντού. Με την πρώτη ευκαιρία, ουρλιαξα για βοήθεια.
"Σκασε Chantelle, άσε με να κάνω κάτι που θα σαρεσει..."
"Αφησε με σε ικετεύω... Πονάω"
Η Chanelle, μια 17χρονη κοπέλα η οποία έχει μεγαλώσει σε μια άκρως αυστηρή οικογένε
Η ανάσα του καυτή και σταθερή άγγιζε τον λαιμό μου...
Ενώ το όπλο του άγγιζε το γυμνο δέρμα στα πλά για της κοιλιάς μου...
Η ανάσα μου κόφτη και τα μάτια μου πεταγαν σπίθες καθώς η κρυα λεπιδα του μαχαιριού μου άγγιζε τον λαιμό του...
-Δεν σου έχουν πει ότι αυτοί που πολεμουν την φωτιά με φωτιά στο τέλος καταλήγουν με στάχτες μωρό μ; είπε με αυτή την κρυα, βραχνη φωνή του...
°
°
Μας ειπανε να παιξουμε με την φωτιά...
Κανένας όμως δεν μας είπε πως θα καιγομασταν....