Karadeniz ( Büyük Abiler Serisi I )

"Artık bir Hükmün yok bu kalpte Melikşah KARADEMİR" boğazım yırtılırcasına bağrışım içimdeki acılar kadar bile yakmıyordu canımı. "Sen gittin! Arkanı dönüp acımasızca gittin. Şimdi karşıma çıkmış hiç bir şey olmamış gibi davranma."

Sesim gittikce kısılırken derin derin nefelser alıyordum.
"Kalmadı.... hiç bir şey kalmadı sen ve bana dair. Küllerimiz bile uçtu gitti, "

Dizlerimin üstüne düştüğümde onun
bana sırtını dönüşünü izledim.
"ama ben hala yanıyorum KARADEMİR! Hayatımdaki her adam'ın bana sırtını dönmesini kabul ettim. Bir tek sen,"

Ellerimi yere vurup yine sesimi yükselttim.
"bir tek sen yapmazsın dedim. Allah kahretsin ben sana güvendim. Ben sana inandım. "

"Ben seni çok sevdim..."