Ayaklarımın Üstünde

İnsanlar sever.

Ama nereye kadar severler bilemeyiz.

Ben onu ömrümün sonuna geldiğimde son nefesimde sevmek isterim, içtiğim son yudum suda, gördüğüm son gök yüzünde, okuduğum son satırda.

Ama onun benim için sonsuzluk olmasını da isterim.

Ben onu sonlu değil sonsuz sevmek isterim.

Bitmesin diye.

İlla bir sonum olacaksa da madem onunla olsun isterim.

Kısacası ben onu isterim...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kalıplara sığmazdım ben. Genellemelere uymazdım. Kurallara uymazdım. Ruhumu özgürleştiren de buydu sanırım..
İstediğim yerde istediğimi söylerdim ki içimde kalmasın.

Ben buydum ve böyle mutluydum.

Sürü mantığına uyup hayatımı yarı esaret altında geçiremezdim.

Ruhum özgür kalmalıydı benim. O hep özgür olmalıydı.

Ben Dünya'ydım.
Dünya'yı gezip görmek isteyen özgür ve sıradan bir kız.
Onu tanıyana kadar...

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆

"Sana bir şey sorabilir miyim?"dedi.

Yutkundum ve başımı olumlu anlamda salladım.

"Bu soruyu kendime sorduğumda bir cevap alamıyorum. Belki sende benim için bir cevap vardır,"dedi.

Çok güzel bakıyordu. Hoş o zaten hep çok güzel bakardı.

"Belki, sorsana,"dedim merakımı sesime yansıtırken .

"Neden bir çift gökyüzünde boğuluyorum ben? Ve neden en çok o gökyüzünde boğulurken mutlu oluyorum?"dedi ve kalbimi bir maraton koşusuna teslim etti.

©Tüm hakları saklıdır.

--------------
Kitap kapağı :@selenay29