MAHALLE 'NİN BAŞINDA

Babaannem, bizimkilerin poposuna terlikle vururken onlar da kahkaha atıyordu. Anıl babaannemin terliklerini almış diğerlerini korkutuyordu. Kapıda durmuş onların bu haline gülerken babaannemin terliğini tam on ikiden anlımın ortasına geçişini hissettim.

Anıl beni tam on ikiden vurmuştu. Sırt üstü yere düşerken hepsi başıma topladı. Babaannem endişeyle bana bakarken "Kızım iyi misin?" diye sordu. Bir şey demeden uzandığım zeminden oturur pozisyona gelip, "Gülmek bize haram kardeş, işte böyle vuruyor anlının ortasından acıyı." dedim efkarlı bir şekilde.

Bu gün niye bu kadar çok şiddete maruz kalmıştım cidden anlamıyorum.
Yusuf kolumdan tutup yavaşça kaldırırken Emre de "Korkma Kadriye teyze, bu mala bir şey olmaz." dedi gülerek.

Berfin onu bacağından çimdiklerken Emre de "Yalan mı?" diye fısıldadı. Yalan ulayan! Mal da olsam canım acıyor benim de.

Başımı tutup, "Her darbede güçlü olmak gerekir yiyen, yoksa bu acımasız dünyaya kafa tutamazsın." dedim.

*