Umudun rengidir mavi. Her baktıkça gökyüzüne içine bir huzur doğar. Dert ortağındır denizler tüm sırlarını içinde barındırır mavi. Gökyüzüyle denizin arasındaki çizgidir mavi, öylece sonsuz...
Hüzünü , acıyı , mutluluğu ve neşeyi barındırır tonları. Belki de gücün simgesidir mavi. Tüm hayalleri süsler ve aydınlatır , en güzel masalın bile sonudur mavi.
Bazen siyah kadar yalnız , mavi kadar sonsuz hissedersin, maviyle siyahın boğuşması gibi çelişkili olur tüm duygular, işte bu gecedir. İki seçeneğin vardır ya yalnızlığı seçeceksindir ya da sonsuzluğu.
Mavidir; kalbimizin derinliğinde içimizi sızlatan nağmeler.
❝Yüzünü çok sevdim, ödünç alabilir miyim?❞ dedim birden gözlerimi gözlerine dikip. Nasıl olsa bir daha karşılaşmamız pek mümkün değildi, hem bu fırsatı kaçıramazdım hem de bu cesareti bir daha bulamazdım. Ağzımdan çıkan kelimelerin anlamsızlığıyla gözlerini kırpıştırdı.
❝Anlayamadım?❞
❝Yüzün tam hayalimdeki gibi, bir günlüğüne modelim olur musun?❞
Uyarı: Küfür ve argo kelimeler içermektedir.
Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür, gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur.
Slow burn bir hikayedir.
Üniversite #1 / 16.11.2024