Ο Ντάμπλντορ καθόταν στην καρέκλα του γραφείου του, περιμένοντας την καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ. Για να πέρασει την ώρα του, έπαιζε με μερικά από τα μεταλλικά πραγματάκια ή έριχνε κλεφτές ματιές έξω στο παράθυρο, παρ'όλο που δεν μπορούσε να διακρίνει τίποτα μέσα στο σκοτάδι. Κοίταξε για λίγο το γράμμα και εξέτασε αν ήταν καθαρά και σωστά γραμμένο. "Με ζητήσατε, Καθηγητή Ντάμπλντορ" ρώτησε μια γυναίκα η οποία εμφανίστηκε να ανεβαίνει τις σκάλες. Είχε γκρίζα μαλλιά πιασμένα σε έναν σφιχτό κότσο και τετράγωνα γυαλιά. Ο Ντάμπλντορ σήκωσε το βλέμμα του και ξερόβηξε. "Ναι, καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ. Πρόκειται για τον νεαρό Χάρι" "Τον Χάρι; Τον γνωστό Χάρι;" Αναφώνησε καθώς καθόταν απέναντί του. "Ναι, τον γνωστό. Τον Πότερ. [...] Θέλω να μου κάνεις μια χάρη..." σταμάτησε για μια στιγμή. "Θέλω να τον φέρεις πίσω, αγαπητή συναδέλφισσα!" ~x~ Βλέποντας τον Χάρι να κακοπαιρνά και να υποφέρει στο σπιτικό των Ντάρσλι, ο Ντάμπλντορ ανησυχεί. Ανησυχεί πως όταν ο Χάρι μεγαλώσει και μάθει για την ταυτότητά του, θα μισήσει τους Μαγκλ και θα καταλήξει σαν τον Λόρδο Βόλντεμορτ. Για αυτόν τον λόγο,