TALİH(TAMAMLANDI)

Reads 4,635
Votes 212
Parts 23

Reads 4,635
Votes 212
Parts 23

ali aşk deniz edebiyatı genç gençkızedebiyatı kaya kotutalihim kısahikaye kız mert neararsanvar okyanus romantik selin talih

Her şey babam ölünce başladı. Ama babam bana göre ölmemişti. Hala yaşıyordu. Çünkü cesedi...All Rights Reserved

ali aşk deniz edebiyatı genç gençkızedebiyatı kaya kotutalihim kısahikaye kız mert neararsanvar okyanus romantik selin talih

23 parts

#149edebiyatı

Content Guidelines

You may also like

Ela gözlerini sarmalayan uzun, şekilli, katran karası kirpikleri vardı. İnce yüz hatları acıyı gizlerken derinlerinde, inadına gülümsüyordu hayata. Dudaklarında yitiğinin sazı olmuş, yanık bir sevda türküsü dönerken, parmaklarının işlediği nakışlarının her birinde dağılan kalbinin parçaları saklıydı. Adının Nehir olduğunu öğrenmişti. Fakat isminin aksine, yüreği ile öğrendiği, bir şairin yazabileceği, her mısrasında umudun saklı olduğu en güzel şiir olduğuydu. Hazan vaktiydi onu gördüğünde. Zaman, kışa merdiven dayıyordu. Yağmurlu bir ekim akşamı, yaprakları dökülen yaşlı ıhlamur ağacının altında değdi ona gözleri. Çehresinin derinlerinden okunan yaraları, o ağacın altında, alelade ortadaydı. Vermeye başladığı karardan, şüphesiz ömür boyu pişman olmayacaktı. "Doğdum topraklara umut olur, ömrün boyunca saklayabilir misin bu gül tanesini, avuçların arasında?" Dalgaların hunharca kıyıya vurduğu deniz kenarında sormuştu ona bu soruyu. Nehir, ağlayarak boynuna sarılmış Ali'nin, çaresizce, gözyaşları arasından mırıldanmıştı: "Yeter ki bırakma beni burada." O an anlamıştı ki Ali, onun ile çıkacağı yolda Nehir için savaşacak, vereceği mücadeleden asla pişman olmayacaktı. İki kişilik bir delilikti sevmek. Sevgi emekti. Kocaman bir emek, mücadele hali. Karşındaki için, kalbindeki tüm kırıntıları ortaya atabilmekti sevmek. O ıhlamur ağacının altında değdiğinde gözleri Nehir'e, onun için savaşmayı seçmişti Ali. Bu savaştan nelerin galip geleceğini bilmeden, yanında Nehir ile çıkmıştı yola. Kim bilir, belki de cam kenarında, can kırıklarıyla süslenmiş, uzun birer yolculuktu sevmek. Ezgi Karataş Başlangıç tarihi: ||14.11.2017|| Yeniden, düzenlenerek yayına girme tarihi: ||28.07.2018|| ||Tüm Hakları Tarafımca Saklıdır!||

O hayalleri olan bir genç kızdı. Hayallerini çalmışlardı. Almila Beliz Ayyüce mutlu değilken Arslan Kılıçsoy hayatında hiç bu kadar mutlu olmamıştı. Çünkü 2 yıldır sevdiği kadın ile evlenmişti. Mardin'in sahibi ve en acımasız ağası sonunda sevdiği kadını yanına, kolları arasına almıştı. Geriye sadece Almila'nın onu sevmesini beklemek kalmıştı... Almila Beliz Ayyüce=18 Arslan Kılıçsoy=27 Yaş farkı vardır! +18 unsurlar bulundurur! Kuma yoktur! ARSLAN AĞA adlı ilk ve tek kurgudur. (Bebeklerim alıntıyı bölümler ilerledikçe koyacağım buraya) Zorla evlilik🥇/05/03/2025 Ağa🥈/08/03/2025

16 yıllık hayatını 3 ablayla geçirmiş olan Sera aslında onların gerçek ailesi olmadığını ve aslında 4 abisi 1 ikizi ve 1 erkek kardeşi olduğunu öğrenirse hayatı nasıl olur?

Sait abi: Yanında ki o eli bir daha sana değdirirse Sait abi: O eli kırarım haberin olsun

SENİ YAKIŞIKLI (+18) *Texting* by BenUlke

0542***"Bana bulaşmakla çok büyük hata yaptın küçük hanım, artık istesende kurtulamazsın." 0542***"Bana geleceksin, yatağıma koynuma, kollarımın arasına." Yakamoz: "Sana iyi rüyalar o zaman, çünkü anca rüyanda görürsün söylediklerini." *YENİ BÖLÜMLER HER GÜN.* Kategori değerlendirmesi 🏆 29.11.2024. Rastgele_🥈 30.11.2024. Romantizm_🥇 03.12.2024. Mafya_🥉 06.12.2024. Sevgi_🥇 13.12.2024. Mafya_🥇 14.01.2025. Gizem_🥇

Yasmîn, annesiyle birlikte Zemheroğlu konağında çalışmaktadır. Zemheroğlu Mardin'in en köklü aşiretidir. Yasmîn'in babası bir gece ansızın annesini öldürüp, kaçtığında. Yasmîn kardeşiyle birlikte Zemheroğlu konağında yatılı çalışan olarak yarım kalan hayatına devam etmektedir. Tabii bilmediği birşey vardı, aşk. Nerden bile bilirdi ki Zemheroğlu aşiretinin ağası, Awir Hazar Zemheroğlu'nun ona göz koyduğunu!

27 yıl sonra üvey evlat olduğunu öğrenen Yüzbaşı Arden, onca acıyı boşuna mı yaşamıştı? Peki şimdi ki hedefi neydi? Yeni (öz) ailesine bir şans vermeli miydi? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam mı etmeliydi? Hep beraber göreceğiz, tabi isterseniz...

EFSUN | Büyülü Ve Âsi Bir Sonbahar Rüzgarı by FanatiKkyazarrr

•Efsunlu Bir Köy Rüzgarı•

"Ne benim sözüm geçer bu iklimde ne de senin. Böyle gelmiş böyle gider, son söz törenin"

İntikam ~~Tamamlandı~~ by Simgecinar2506

"Bakışların değişmiş." Dedi. Sinirle yumduğum gözlerimi geri açtım. " Eserini beğenmeni beklerdim." Dedim. Kahverengi gözleri mavilerime baktı ve ardından konuşmaya başladı. " Özür dilemem birşey değiştirmeyecek biliyorum. Ama nedenlerim vardı. Beni dinlesen bana hak verirdin." Dedi ve elimi tuttu. Elimi sertçe çektim. Dolan gözlerimle ona baktım. " Barış ben senin yüzünden ka..." Sustum. Kendime 'katil' diyemedim o an. Sinirle titreyen sesimle tekrar konuşmaya başladım. " Sen nasıl beni ağlattıysan bende seni ağlatacağım. Senin hayallerini yıkacağım. Senden nefret ediyorum. Keşke seni hiç tanımasaydım. Keşke o gün gerçekten ölseydin." Dedim ve akan göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim. Barış'ın gözünden akan bir damla yaşla onu boğmak istedim. "Ne desen haklısın Dolunay." Dedi. Haklı olduğumu biliyordum zaten! " Benim senden başka kimsem yoktu. Ama sen beni bıraktın." Dedim. Göz yaşlarım akmaya devam ediyordu. Sinirlenince ağlamaktan nefret ediyorum ! Barış belinden çıkardığı silahı elime bıraktı. " Al intikamını şimdi öldür beni." Dedi. Başımı olumsuz anlamda salladım ve elimdeki silahı yere attım. "Seni öldürmeyeceğim. Ölmek için bana yalvaracaksın Barış! Ben seni duymayacağım senin beni duymadığın gibi." Dedim. Barış bana bakıp burukça gülümsedi. "Bana istediğin duyguları besle. İster aşk olsun, ister nefret ben seni her zaman seveceğim." Dedi ve beyaz kapıdan çıktı.

LEYLA ||TAMAMLANDI||

Ela gözlerini sarmalayan uzun, şekilli, katran karası kirpikleri vardı. İnce yüz hatları acıyı gizlerken derinlerinde, inadına gülümsüyordu hayata. Dudaklarında yitiğinin sazı olmuş, yanık bir sevda türküsü dönerken, parmaklarının işlediği nakışlarının her birinde dağılan kalbinin parçaları saklıydı. Adının Nehir olduğunu öğrenmişti. Fakat isminin aksine, yüreği ile öğrendiği, bir şairin yazabileceği, her mısrasında umudun saklı olduğu en güzel şiir olduğuydu. Hazan vaktiydi onu gördüğünde. Zaman, kışa merdiven dayıyordu. Yağmurlu bir ekim akşamı, yaprakları dökülen yaşlı ıhlamur ağacının altında değdi ona gözleri. Çehresinin derinlerinden okunan yaraları, o ağacın altında, alelade ortadaydı. Vermeye başladığı karardan, şüphesiz ömür boyu pişman olmayacaktı. "Doğdum topraklara umut olur, ömrün boyunca saklayabilir misin bu gül tanesini, avuçların arasında?" Dalgaların hunharca kıyıya vurduğu deniz kenarında sormuştu ona bu soruyu. Nehir, ağlayarak boynuna sarılmış Ali'nin, çaresizce, gözyaşları arasından mırıldanmıştı: "Yeter ki bırakma beni burada." O an anlamıştı ki Ali, onun ile çıkacağı yolda Nehir için savaşacak, vereceği mücadeleden asla pişman olmayacaktı. İki kişilik bir delilikti sevmek. Sevgi emekti. Kocaman bir emek, mücadele hali. Karşındaki için, kalbindeki tüm kırıntıları ortaya atabilmekti sevmek. O ıhlamur ağacının altında değdiğinde gözleri Nehir'e, onun için savaşmayı seçmişti Ali. Bu savaştan nelerin galip geleceğini bilmeden, yanında Nehir ile çıkmıştı yola. Kim bilir, belki de cam kenarında, can kırıklarıyla süslenmiş, uzun birer yolculuktu sevmek. Ezgi Karataş Başlangıç tarihi: ||14.11.2017|| Yeniden, düzenlenerek yayına girme tarihi: ||28.07.2018|| ||Tüm Hakları Tarafımca Saklıdır!||

More details