(+18 içerik ve şiddet vardır!) Yüzünden akan terleri tek eliyle sildikten sonra iğrenç gülümsemesini yüzüne yerleştirdi ve konuşmaya başladı. "İzmarit... Sen izmaritsin! Benim izmaritim. Bunu sana asla unutturmayacağım Duru!" Ben Duru... Duru Demirhan. Hayat adı verilen bu koca tiyatro sahnesinde tutunmaya çalışan ama o sahnede sadece figüranlık yapabilen bir kızım. Yapılan hatalarda bedel ödeyen tarafım! Ve yalnızlıktan müebbet aldığımı düşündüğüm bu Dünya'da ona rastladım. Kahramanıma... ••••••••••••••••••••••••••• İşkence kitabı değildir! 6.5.20 20.7.19 Zorluk #1 Duru #1