Don't Step Back
  • OKUNANLAR 586
  • Oylar 7
  • Bölümler 4
  • OKUNANLAR 586
  • Oylar 7
  • Bölümler 4
Devam ediyor, İlk yayınlanma Tem 09, 2014
"Ash...si que molestas...", dije algo molesto
"Pero que hice, sólo quería recompensarte", dijo agarrandome del brazo haciendo que me diera la vuelta
"Recompensarme...por que?", dije librandome de su brazo
"Por ayudarme aquella vez...", dijo mirando hacia el suelo
"Por favor...yo no hice nada...", dije mirando hacia el techo
"Si que hicistes", dijo mientras me miraba fijamente. 
Es tan linda, sus ojos resplandecen cuando me ven y al moverse su cabello se acomoda suavemente en sus hombros. Espera...q estoy pensando.
"Te tengo que recompensar de algún modo", dice poniendo cara pensativa. 
Es tan chiquita q parece una niña de primaria haciendo pucheros
"Sabes como?", dije sarcásticamente 
"Como?", dijo ella emocionada
"Alejandote de mi vida", dije y con eso me aleje de ella
No se sí lo que dije está bien o mal pero no quiero que me arruine mi vida normal y sin problemas...
Tüm hakları saklıdır
Eklemek için kaydolun Don't Step Back kütüphanenize ekleyin ve güncellemeleri alın
veya
İçerik Rehberi
Ayrıca sevebilecekleriniz
Marit_moon tarafından yazılmış YO NO SOY ÉL.  (kookmin). adlı hikaye
76 Bölüm Tamamlanmış Hikaye
~ Jungkook. ~ JK : No puedes irte, no puedes dejarme solo. - Tomo la mano de su esposo y la besó mientras lágrimas se deslizaban por sus mejillas. - LM : Perdóname, ojalá pudiera quedarme, ojalá hubieramos podido conocer a nuestro bebé. - Sus ojos estaban tan rojos, su cuerpo estába lastimado, había perdido a su bebé, y él estaba muy delicado. - Sus heridas eran muy graves, con trabajo podia hablar, de pronto sus ojos se cerraron. JK : ¡NO POR FAVOR! ¡LIAM! - Su vida feliz se había hecho ahora un infierno. - ~ Jimin. ~ JM : ¿Cree que deba ir a Seúl después de graduarme? - pregunto a su amigo con algo de inseguridad. - TH : Obviamente, ¿Para eso nos vamos a graduar no? Pero no te preocupes aún faltan 3 años para eso. - Dijo mientras lo dejaba solo en la habitación. - JM : Entonces, iré a Seúl cuando me gradué. - Totalmente decidido. ••• Tres años pasaron muy rápido, por circunstancias del destino la vida de Jungkook y Jimin se cruzarán formando hacia una nueva historia. JK : ¿Podrías quitarte el cubrebocas? No puedo ver bien tu rostro. - Parecía interesando en conocer su cara. - JM : Ah, lo siento, es la costumbre. - Se descubrio la cara. - Jungkook quedó totalmente paralizado, ¿Qué significa esto? ¿Era al caso una mala broma? ¿O la vida solo quería hacerlo sufrir más? JK : ¿Por qué se parece tanto a Liam? - Se pregunto asi mismo, no sabía qué hacer, estaba en blanco, ni siquiera parpadeaba. - JM : ¿Estás bien? - lo miro confundido. - JK : No solo se parecía, era totalmente idéntico a él. - Salió de sus pensamientos. - ¿Cómo te llamas? - definitivamente tenía que saber quién era ese sujeto. - JM : Jimin, Park Jimin. - Estendiendo su mano. JK : Un gusto, soy Jungkook, Jeon Jungkook. - correspondió al saludo de Jimin. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ⚠️ No acepto adaptaciónes de ningun tipo. ⚠️ ⚠️Está historia puede contener errores de
Ayrıca sevebilecekleriniz
Slide 1 of 8
~You Make Me Strong-Niall Horan y tu~ cover
El de Mala Suerte  [EDITANDO] cover
YO NO SOY ÉL.  (kookmin). cover
Moon Of Dream... [YoonSeok] cover
Prometimos No Llorar cover
(☆°&Te Ame&°☆) Kookv Minv cover
"Amigos"- Jungkook y TN cover
Te amo, ¿es eso mi culpa? (JAINICO) cover

~You Make Me Strong-Niall Horan y tu~

41 Bölüm Tamamlanmış Hikaye

—¿Como describirias tu vida? ~pregunto la psicologa anotando en su libreta ~ —y-yo...no se si estoy viva ~sususrre viendo lo interesante del piso, levante la mirada para ver es rostro de preocupacacion de la pasicologa~ —Si te pellizco, ¿te duele? —Si ,tan solo sintieses vosotras una cuchilla abriendo tu piel, no os preguntarias eso ~susurre ~ —¿Por que lo haceis? —No hableis como si os importara, solo haceis vuestro trabajo, no hagais como si importara mi vida, porque...no es haci ~encogi mis hombros en simbolo de no importarme~ —Sabeis...que no es hac.. —si que lo es~interrumpi~no digais que no ...& si estoy viva solo tome la desision de no morir, pero si, de morir viviendo...~ella continuo escribiendo en su libretita~ ¿Alguna otra pregunta? ~susurre~ —No ~~~~~~~~~~~ esta novela es completamente dedicada a vosotras, os demostrate por medio de las letras, que tras una cuchilla o un vomito, hay una historia,espero poder ayudaros por medio de lo que amo,eres hermosa mantente fuerte *-*