Eylül (BİTTİ)
  • Reads 24,715
  • Votes 2,261
  • Parts 46
  • Reads 24,715
  • Votes 2,261
  • Parts 46
Complete, First published Jun 20, 2019
"Neden ona bir şans vermiyorsun?"
"Üzgünüm bunu yapamam.''
"Yılın başından beri seni bekliyor."
"İsterse 100 sene beklesin. Yine de olmaz."
"Neden bu kadar acımasızsın ?"
"Onu, onun istediği şekilde sevmiyorum."
"Sadece denesen? Bunu hak ediyor biliyorsun."
"Biliyorum, ama bu mümkün değil."
"Neden?"
"Sen neden Orhan'a şans vermiyorsun?."
''Çünkü onu sevmiyorum!''
''Beni anlamalısın o halde.''
''Bak ne diyeceğim. Ben Orhan'a şans vereceğim, sen de Eylül'e. Böylelikle ikisinin istediğini de gerçekleştirip biraz mutlu olmalarını sağlayabiliriz.''
''Bu onları daha fazla üzmez mi?''
''Bilmiyorum. Sadece denememiz gerektiğini düşünüyorum.''
''Haklısın sanırım. Peki ne kadar zaman?''
''Zaman yok. belki severiz bilemezsin.''
''Bu benim için mümkün değil''
''Neden ama Burak?''
''Bunu sana söyleyemem. Daha fazla soru sorarsan vazgeçeceğim.''
''Tamam anlaştık. Hadi şimdi git ve ona sevgilin olmasını istediğini söyle!''
''Peki.''
All Rights Reserved
Sign up to add Eylül (BİTTİ) to your library and receive updates
or
#217eğlenceli
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
29 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
GECENİN İZİ cover
Gözlerindeki Girdap cover
Türk'ün Kızı (Gerçek Ailem) cover
SEKRETER cover
İLK AŞK 1-2 ❤ TAMAMLANDI!!! cover
Ferfecir (ZOR AŞKLAR SERİSİ - 1) (TAMAMLANDI) cover
TUTULMA (TAMAMLANDI) cover
Sebebi Sensin  (TAMAMLANDI) cover
BAWEŞİN(Töre Serisi 1) BİTTİ!  cover
Kara Gül  cover

GECENİN İZİ

29 parts Ongoing

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....