"Bir kere..." Chanyeol en sonunda konuştu. Boğazını temizledi ve devam etti. "Bir kere sarılabilir miyim?" titreyen sesiyle zar zor konuştu. Baekhyun'un kalbi biraz daha acımıştı. Gülümsediğinde kalbi biraz daha acırken kollarını açtı ve büyük bedenin kendisini sarmasına izin verdi. Burnuna daha yoğun gelen vanilya kokusu içinin huzurla dolmasına neden olmuştu. Chanyeol'un kokusu uzaktan bile vursa Baekhyun'u sakinleştirecek bir etkiye sahipti. (...) Yatakta tekrar arkasına yaslanan Chanyeol'a baktı bir süre. "Nasıl başladığını anlatmak ister misin?" diye konuştu uzun olan. Baekhyun ise bir süre duraksadı. Ardından başını uzun olanın göğsüne yaslayıp kelimeleri toparlamaya çalıştı....