მოგესალმებით ჩემი პატარა სხვენი ოთახიდან მაგრამ ამავდროულად კომფორტული საბუდრიდან. ეს ოთახი მეხმარება გავხდე უჩინარი და დავემალო გარემოს ხმაურს და სკოლას.ხომ ვიცი,რომ დამალვა გამოსავალი არ არის და არც პრობლემების გაქცევით მოგვარდება პრობლემა.მაგრამ საკმაოდ სუსტი აღმოვჩნდი,რომ ამ უდიდესი ცხოვრებისეულ პრობლემებს გავექცე.სწორედ ამიტომ ვიმალები ჩემს პატარა თეთრ ოთახში რომლებიც განათებებით არის მორთული.ამ ოთახში ჩემი საყვარელი კუთხე სწორედ რომ ფანჯრის რაფაა,სადაც კომფორტულად მოვკალათდები ფინჯან ყავას ან კაკაოს დავიდებ და გადავყურებ ცივ და აფორიაქებულ ნიუ-იორკს. ცათამბრჯენები,ბევრი სიბრჭყვიალე მაგრამ მათ შორის ცივი ნისლი.რომელიც ნიუ-იორკის დამახასიათებელი ამინდია.ფიქრებში გართული და ჩემი ხედით დამტკბარს რათქმაუნდ