Kirli Yüzler

Beni sert bir şekilde duvara itip kolu ile boynumu sıkıştırdı.Nefes alabiliyordum ama boynumu hareket ettiremiyordum."Bana bir daha dokunursan eğer parmaklarını teker teker kırarım!" dedi korkutucu bir sesle."Kimse beni durduramaz!"

Gözlerimin dolmasına engel olamamıştım.Gözümden akan yaş çıplak koluna dökülmüştü."B-bırak..." dedim zorla.

"Bana bulaşma kirli surat.Pek iyi biri sayılmam uzak dur benden." dedi.

Korku dolu bakışlarım gözleri ile birleşti.Siyah harelerin kahve tonuyla birleştiği gözlerinde karanlığı sezmiştim."Neden bu kadar kötüsün?" dedim.Kolunu boynumdan çekmeye çalışmıyordum.Çünkü biliyorum izin vermeyecek.

"Bilmem.Beni bu hale getirene sormak gerek." dedi yüzüme tıslayarak.

Kafamı iki yana sallamak istedim ama boynumdaki kolla yapamadım."Kimse kimseyi kötü ya da iyi yapamaz.Bu kişinin seçimine bağlı.Sen kötü olmayı tercih etmişsin."

Kolunu boynuma bastırdığında gözlerim korkuyla açıldı.İşte şimdi nefes alamıyordum."Kötüyüm ve bunu ben tercih ettim!" dedi korkutucu bir sesle.

Kolunu boynumdan çekmeye çalıştım. "B-bırak." diye mırıldandım.

"O s*kik beyninide al s*ktir git buradan!" dedi ve beni serbest bırakıp hızla uzaklaştı.Olduğum yerde boynumu tutup aşağı eğildim.Sık sık öksürüyordum.Beni gözünü bile kırpnadan öldürecekti.Bunu yapacaktı.

***

Bir insan aşktan ölebilir mi?