One Last Breath
  • Reads 459
  • Votes 18
  • Parts 9
  • Reads 459
  • Votes 18
  • Parts 9
Ongoing, First published Aug 16, 2012
Maraming pangyayari sa buhay ng isang tao na puro sa isang iglap lang ay darating at pagkatapos ay maglalaho. 
Na minsan darating sa buhay mo na akala mo yun na. Magiging masaya ka na.
Pero ang tadhana talaga ay mapaglaro. Kapag masaya ka na, bigla niyang babawiin at ipaparamdam ulit sa iyo ang pagiging miserable.

Si Max kaya? Paano niya haharapin at lalabanan ang tadhana para lang maging masaya siya? Kakayanin niya kaya?

~~so ito po first story ko :) try niyo po basahin. kahit try lang po. no need to vote or anything. gusto ko lang naman po ishare ang story na ito :))
hope you enjoy po :)

First  story ko po ito
All Rights Reserved
Sign up to add One Last Breath to your library and receive updates
or
#6alley
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.