O, arkamda! Ölümün sıcak nefesini ensemde hissediyorum... "Bitti mi?" diyor gecenin karasına ilişkin sözlerindeki ürkünç imâyla. 'Biten şey benim hayatım' diyemiyorum... Yaklaşıyor, yaklaşıyor. Ve... Tanrım! Hemen arkamda bedenini hissediyorum. Bu... korkunç! Gözlerim hala kapalı. Açamıyorum. Açsam sanki görüş alanım siyah geceye inat fazlaymış gibi kocaman açacağım gözlerimi ama olmuyor işte. Üşüdüğümü bile unutuyorum o an. Buz gibi geceye inat sıcak nefesi kulağımın hemen arkasında yer alırken yutkunup, sanki saatlerce nefessiz kalmışım gibi sesli bir şekilde hızla içime derin bir nefes çekmemi sağlayan o sözleri bırakıyor ortaya. Pimi çekilmiş ecelimi! "Hazır mısın?" • Hayal dünyanızı zorlayacak bir kurguya hazır mısınız? • #zifirikaranlık