Wie ik ben

“ pas op!” ze draaide haar hoofd om en keek me recht aan. Haar ogen werden groot. Ik wou remmen maar het ding stopte maar niet. Het meisje bewoog niet ze staarde me maar aan. Ik dacht aan die momenten in films, dat het beeld vertraagde en dat het maar een haartje scheelde, maar dit was geen film, dit was echt.
Tessa is een normaal meisje als ieder ander. Maar wat gebeurt er als ze aangereden word en ontvoerd? Wat als je grootste liefde je vijand blijkt te zijn. En wat heeft de verdwenen vader van Tessa te maken met Jake, een van haar ontvoerders? Dit verhaal kent liefde, hoe Tessa op haar ontvoerder verliefd word. Jaloezie, hoe Marco de liefde niet krijgt waar hij naar verlangt. Drama, de manier waarop zij leven, reizen door het land. Verdriet, hoe Tessa haar moeder en broertje mist, en zij haar. Maar het kent ook geluk, als is die moeilijk te vinden. Vriendschappen ontstaan en die nieuwe vriendschappen zijn sterker dan ooit tevoren. Ondanks dit geluk vraagt Tessa zich maar een ding af. Kom ik ooit nog thuis.

Ik schreef dit toen ik nog veel jonger was, dus er zitten waarschijnlijk veel fouten in. Het is ook niet mijn beste werk, maar ik ben van plan om het plot te houden en het een keer te herschrijven :)