"Hayat neydi? Kimin çocukken mavi önlük giyip mutlu bir hayat yaşamasına, ya da şiddet mağduru olup hayatındaki tek renklerin bu morluklar ve kırmızı kan olduğuna karar veriyordu?"
~~~
İnsan hayatına giren kişilerde kimin 'o' beklenen kişi olduğunu bilemez, ben de bilemedim.
Ben Ay, Ay Korkmaz. Oysa soy ismimle hiçbir alakam yok. Korktum, evet çok korktum... O gerçek kişiyi kaybetmekten yanlış kişilerle olup farkında olmadan o doğru kişi incitmekten çok korktum...
Nitekim öylede oldu... Hayatımda belki de en çok onu kırdım ve en kötüsü ise bunu fark etmedim... En azından bir insan diyemeyecek kadar çok kırdım...
Şimdi kırıp döktüklerimin altında kalmak yerine üzerlerine düştüm. Her tarafım kanıyor, acıyor ve durmuyor... Ama yine işin acı taraflarından biri de kimse benim kanayan yaralarımı görmezden bir tek o gelip kaldırdı beni... Kalbime batan kırıkları tek tek o topladı, ama saramadı... Çünkü bunu yapmaya ne onun gücü yeterdi ne de benim...
İşte o an sözü verdim, kalbim kanıyor olsa da onun kırıklarını toplamaya ve yeniden birleştirmeye söz verdim... O benim kalbimi sarmadı, bundan sonra kendisinin daha fazla kanatacağını bilmeden... Belki de bana umut olmak istemedi veya beni hayatından çıkardığını ve artık bir hiç olduğumu göstermek istedi.
Ama her ne olursa olsun bilmiyordu:
O bana umut vermek istemezken benim gerçek umudum olduğunu...
~~~
Bu hatalar silsilesinde kaybolan bir kızın hikayesi...
Bu başkaları için kendinden vazgeçen bir kızın hikayesi...
Bu kazandığını zannederken aslında yenilen bir kızın hikayesi...
Bu Gece'sini kaybetmek istemeyen Ay'ın hikayesi...
Bu Gece'nin Ay'ının hikayesi...
Ve hepiniz buraya, aramıza hoşgeldiniz...
~~~
"Görev ne olursa olsun tamamlanacak Ay ve sen bu yüzden Gündüz den vazgeçmek zorundasın. Unutma yapamazsan sevdiğin herkesin canı tehlikeye girecek, en çokta Gündüz'ün..."