KARA KEDİNİN LANETİ

Ayaklarımın parçalandığını hissederken "Koş!" diyordu içimdeki ses.

"Daha hızlı koş!"

Neden koştuğumu bilmiyordum.

Nerede olduğumu bilmiyordum.

Peşimdekiler kimdi?

Bilmiyordum.

Tek bildiğim o takım elbiselerini giymiş koca adamlardan kaçmam gerektiğiydi.

Tehlikeli gözüküyorlardı.

Çok tehlikeli.

Ruhum korkuyla paramparça olurken hiç bilmediğim sokakların arasında ayaklarım kan revan içinde kalana kadar koşmuştum.

Sanki cennetin kapısı birazdan kapanacaktı da o küçük aralıktan kendimi atabilmem için tek çarem daha hızlı olmaktı.

Cennet benim kurtuluşumdu.

Başıma ne gelecek bilmiyordum.

Sadece gücümün son damlasına kadar koşup kurtulmak istiyordum peşimdekilerden.

Kurtuluşun için:

Koş İmera!

(Kan, şiddet vb içerir)