ÖLÜMDEN KAÇIŞ YOK...

Sevildiğini hisseden ya da sevilebilme umudunu henüz yitirmemiş insan,sağlam bir kişiliği,güçlü bir duruşu varsa hele yaşamına asla son vermez,veremez.
Tanım bellidir...
Dünyayla arasındaki maddesel ve ruhsal tüm bağları kopmuş fanilerin -er ya da dişi fark etmez-kişisel tercihidir İNTİHAR!!
Seçilmiş bir ölüm şeklidir.Engellenmesi güç,hatta olanaksız...
Kolay değildir cana kıymak.O can,kendi canınsa eğer,daha da çatallaşır işler.
Enine boyuna ölçer tartarsın içinde bulunduğun şartları.Ortasında debelendiğin kısırdöngünün geçit verebilecek zayıf halkasını kollarsin.
Kararlısındır belki,zerrece yalpalamadan becerir,bitirirsin işini.Acımasız bir can alıcı gibi.
Belki de vazgeçmeye dünden razısındır.Hayatta kalmanı sağlayacak,koparıp attığın ya da birilerinin lime lime ettiği dirim kırıntılarını toplayıp bütünlemeyi denersin umarsızca.
Keşke bir çıkar yol olabilse...Ya da kararından caydıracak birileri.
Hastadır ruhun,benliğinse ağır yaralı.Sağlıklı düşünemezsin o anda.