Mój Stary kontra Koszmary i miejskie legendy

- Kuba przesadzasz daj już spokój jego tutaj nie ma - powiedziała kobieta że słuchawki zamontowane w jego uchu.
- Jest czuję to i widziałem jak tutaj się ukrył. - powiedział mężczyzna nie spuszczając wzroku z domu.
- I myślisz, że go pokonasz po tych pięciu dniach nieprzerwanej obserwacji?
- Nie myślę ja to wiem.
- Przecież by to zrobić musisz być w pełni sił i skoncentrowany, a po tych kilku dniach bez snu...
- Spałem, nawet tego niezauważyłaś. - Powiedział twardo- Teraz czas na rekonesans bo po tym czasie on musi się uaktywnić. Nie w jego naturze żyć bez aktywności.
- Kuba nie przesadzaj niby kiedy spałem?- zapytał zdenerwowana, lecz doczekała się odpowiedzi - Kuba? Kuuba? Jakubie ty draniu. Znowu mnie wyciszyłeś.
W czasie gdy te słowa padały mężczyzna zdążył zeskoczyć z drzewa i przeskoczyć przez płot.
- Niech cię kiedyś się władujesz w tarapaty i nawet nie będę o tym wiedziała. Cholerny egoisto. Włamanie do domu może cię kosztować kilka lat odsiadki. Komisarz Kubik tym razem może nie dać rady ciebie wyciągnąć z tarapatów.
Mężczyzna dobiegł do garażu i z rozpędu wskoczył na dach przytrzymując i podciągając się o krawędź. Julio martwisz się za nas dwoje, a ja nie mam takiego luksusu by się w trakcie akcji martwić. To może kosztować mnie życie lub co gorsza osoby, której chcę pomóc. - pomyślał wychylając się za krawędź dachu. Zeskoczył na wąski chodnik z kostki brukowej niczym kot. Naciągnął kaptur mocniej na głowę i pobiegł do budynku przylegając do niego płasko plecami. Wytężył słuch, lecz o drugiej w noc nic nie było słychać dom był pogrążony we śnie. Sięgnął do rury odpływowej z rynny wyglądającą jak nowa. Poszarpał nią kilkakrotnie, lecz ta nawet nie drgnęła. Wspiął się po niej pod sam dach w odległości dwóch metrów od niego było otwarte okno.
To ułatwia sprawę włamania- pomyślał. I odbijając się najmocniej jak potrafił