Gece uzun, gündüzler kısa hayata hiçbir zaman istediğimiz gibi gitmez mesela. İsmim gibi hayatım da da kocaman bir karanlık vardı. Kocaman bir engellim vardı. Herkesin gururla baktığı biri olmadım hiçbir zaman tam tersi yaramazlık yapan çocukların karşılığında sen de böyle olursun diyen annelerin rotası oldum direkt. Ben mi seçmiştim bu hayatı? Kim seçerdi ki? Tamam belki daha kötü de olabilirdi ama bildiğim şu vardı ki hayata her engel aşılırdı her şey yoluna girilirdi. Peki siz soruyorum daha çocukken hayatın benim karşıma çıkardığı engeli nasıl aşacaktım? Bu sıradan bir engel değildi, sıradan bilindik bir yalnızlık veya aşk acısı da değildi, bu bitmiş dostluğu anlatan bir şey de değildi, bu karanlıkta kalmış olan gecenin hayatıydı, bu GECE'NİN ENGELİYDİ....
İnstagram:
Sahin_Kadini
Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :)
"Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu.
"Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun."
Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi.
Başlangıç: 12 Haziran 2022