01.07.2018 Yorucu bir gündü. Yorgun olduğum kadar mutluydumda. Dağ evimdeydim. Eve geldiğim anda ilk yaptığım şey kahve hazırlamak oldu. Kahvemi aldığım gibi balkona çıktım.Karşı evin caminda bir karalti gördüm. Kapinin önünde araba olmadığına göre ev sahibi değildi. Sanki karalti ordan bana bakıyor gibiydi. Hizlıca içeri girip kapıları kilitledim.Sacmaliyordum.Sesleri dinlemeye başladım. Yerdeki çakıl taşlarına basma sesleri geliyordu. Evin kapısı bi anda zorlanmaya başladı.Kestik devamını yarın anlatırım. 02.07.2018 Evet, nerde kaldık. Ha, evet hatırladım. Hemen cemi aradim gelmesini istedim. kapı dahada zorlanmaya başlamıstı.Arka çıkıştan ormana doğru kosmaya basladim.Arkamdan sesler geliyordu.Bi anda ormanda çocuk çığlıkları duymaya başladım. Korkuyordum.Daha fazla dayanamayan bacaklarim yüzünden yere yığıldım.Sesler geliyordu. Ama ağlamaktan duyamiyordum. Bi anda omzuma bir el dokundu. Yavaş yavaş döndüğümde kalp ritmim daha da hızlandı... "ÖLÜLER SANDIĞINIZ GİBİ ÖLÜ DEĞİLDİRLER.ONLAR ÖLÜNCE YAŞAMIN BAŞKA BOYUTLARINDA VARLIKLARINI SÜRDÜRÜRLER. BİR ÖLÜ ISTERSE SİZİNLE KONUŞABILIR." Bu günlük sayesinde birçok gercek ortaya çıkacak. Hakan komseri zorlu günler bekliyordu. Bakalım neler olacak.. Bu benim ikinci hikaye deneyimim. Diğer hikayemede bakarsaniz sevinirim. :)