YARIM KALMIŞ ÇİZİMLER

Keskin gözleriyle baktı karşısında korkusuzca duran kadına.
Ve döküldü dilinden zehirli sözler.

"Seninle aramızda ki fark ne biliyor musun? "

"Sen,anne şefkatiyle büyüdün. Babanın güven veren bedenine yaslandın her zaman.
Peki ben , hayata gözümü açar açmaz nefret duygusunu tattım.
Sen gittiğin her yeri sevginle güzelleştirirken,ben çevremdeki her şeyden, en çok da kendimden nefret ettim.
Babama benzedim,her yeni yaşım babamdan bir özellik kattı bana büyüdükçe babam oldum . Ben çevremdekilere zarardan başka bir şey vermem."

"Bu yüzden benden uzak dur,seni de kendi cehennemimde yakamam."

Üzülmüştü kadın,kalbi acımıştı, ruhu sızlamıştı bu sözleri duyunca. Ama yine de pes etmedi. Sonunda yanacağını bilse de bir saniye bile düşünmeden cehhenemine koştu.Gidemedi ondan,vazgeçemedi.

"Ben yancağımı bildiğim halde adım attım cehennemine, çoktan yandım ateşinle. Bundan sonra da seninle yanarım kalbi ateşten adam."

Adam hüzünlenmişti. İlk defa onu karşılık beklemeden sevmeye hazır bir kadın duruyordu karşısında. Küçücük bedeniyle, sevgi dolu kalbiyle meydan okuyordu ona. Adamın kalbi dayanamadı ,direnemedi küçüğüne. Yenildi bir kez daha güzel kalbine.

"Bana sevmeyi öğreten kadın, kalbimdeki ateşe inat seveceğim seni."

"Kalbindeki ateşe inat seveceğim seni. "