kendime ait diyebileceğim bir hayal • dazushi

"ne için yaşıyorduk, değil mi? neden buradaydık? ışığın bile yetişemediği bu dipsiz kuyuda ne yapıyorduk ki? birbirimizi mi öldürmeliydik? kendi canımızı mı almalıydık? ne yapıyorduk biz burada? sorgularken delirdik. geceler bizim tarafımızda değildi, gündüz ise sadece uyuşturucu. gecenin bizi tutsak ettiği bu karanlıkta, düşüncelerimiz beyaz bir ışık gibi parladı ve onları daha iyi gördük. biz ne için vardık?

sorgulamamalı ve tanrı'nın dediğine uymalıydık. belki de o zaman işler daha iyi olurdu. ama yapmadık... yapamadık işte. elimize aldığımız silahlar bizi çocuklaştırdı ve onları oyuncak yaptık. gökyüzü ağladı ama biz bundan zevk aldık. gökyüzünü delirttik ama yaptığımız tek şey buna hayran olmaktı. gökyüzünün melek ruhu da artık bir şeytandı, kırmızıydı ve cennetten değildi. onu süsleyen güller değil lavlardı ve bizler, kendimizi asla sorumlu tutmadık. her gün, ama her gün yaptığımız şeylere devam ettik. aptaldık.

aşkı hafife aldık, saygılı olmayı beceremedik ve her defasında olduğu gibi yanıldık. her olaya dıştan baktık, gördüğümüz tek şey siyahtı ama bilmiyorduk siyahın içindeki renkleri... sevdiğim adam sizler yüzünden öldü ama siz farkına bile varamadınız! o insanlara hayrandı, âşıktı; sizleri değiştirmek istedi; sizde bu potansiyeli gördü ama asla sizlere ulaşamadı! çıkmaz sokak gibiydiniz ve o, size baktıkça gördüğü tek şey siyah duvarlardı. o sizin içinizdeki en ufak yıldızı bile gördü, sizleri kurtarmak için kendini günden güne yıprattı ama sizler... sizler farkında bile olmadınız."

[ 9719. ]