YANGIN AŞK YAKAR! I

Yıllar önce yaşanmış bir kan davası ...bir tarafta kalbi öfke, kin ve nefretle dolu bir adam...Efkan KOZCUOĞLU .
Bir tarafta tertemiz,saf,kalbi merhamet dolu olan bir kadın... Elfin YAMANER

Bu büyük günahın bedeli masum bir canla örtülmeye çalışılırsa...

AŞK YAKAR' dı,hemde çok yakardı helede nefretle büyüyen bir kalp sırf kan davası uğruna evlendirildiği düşmanın kızı ...masum bir kalbe sevdalanırsa işte o zaman AŞK çok yakardı.

***

Adam kadının önün de diz çöktü, gözlerinden akan her damla yaş zemini parçalarcasına yanaklarından süzüldü,utanmadı adam ,ilkkez ağlamaktan utanmadı.Bir zamanlar ağlamak onun için acizlik olan adam şimdi kadını'nın onu affetmesi için ağlıyordu, pişmandı yaşattıkları,yaktığı can için pişmandı.Kadının narin beline sarılıp ,yüzünü kadının karnına yasladı orda kendi canı vardı ve canından bir haberdi ,boğukça fısıldadı.

"Gitme ,beni kor bir ateşin içine atıp , yalnızlığa terk etme"

Kadın gül goncası yanağından süzülen yaşı elinin tersiyle silip burukça tebessüm etti ,hayat ne garipti canını her gün yakan adam şimdi diz çökmüş bir çocuk gibi ağlayıp ,yalvarıyordu .Kadın sustu ,sustu gözlerini kapadı söyleyecekleri adamın canını yakacağı kadar onuda yakacaktı çünkü .

"Sen varken bile ben hep yalnızdım ,canım yanarken yalnızdım ,yaramı saracak hiç kimsem yoktu şimdi gitme diyiyorsun canımı daha fazla yakmak için mi?"

Efkan❤Elfin

#Başlama tarihi:21.01.2017❤