Jennie,derin bir nefes alarak ciğerlerini biraz ter biraz toz ve biraz da kahve kokan havanın doldurmasına müsade etti.
Burnuna gelen ter kokusu ile midesi bulanırken ufak bir kusma isteği yer aldı içinde. Tabii bir de vücudunu saran gerginlik eşiğinde omurgalarından aşağı yavaşça süzülen soğuk teri unutmamalı.
Bir süre masaya odaklanarak sesini bulmaya çalıştı. Ancak olayların yaşattığı o şok hala üzerinde olduğundan ne diyeceğine pek odaklanamıyordu. Halbuki şuan iki insanın hayatı ile oynamak üzereydi.
"Evet Bayan Kim?"
"Öğretmenim Bay Kim beşinci defa okul birincisi olduğum için beni vizyona yeni giren bir filme götürmüştü. O filmi izlemeyi gerçekten çok istiyordum. Bay Kim ile film sonrası eve gelirken marketten almam gereken birkaç özel eşyam olduğu aklıma yeni gelmişti."
Polisin o şüpheli bakışları ile gerilirken ağzına ilk gelen yalanı söyleyiverdi.
"Bilirsiniz,kızsal ihtiyaçlar işte. Markete girmesini istemediğim için markete yakın bir yerlerde arabadan inerek veda ettim öğretmenime. Ancak beni sağ salim eve bırakmak istediği için o da arabadan inmişti. Karşıya geçmek için bir adım atmıştım,bir arabanın bana hızla yaklaştığını fark edememiştim. Bir anda kolumdan çekilmem ile Bay Kim'e yapışmıştım. Arabadan inen yakın arkadaşım Kim Taehyung'tu. Beni herkese karşı korur kollardı. Okulda hep ezilen biri olduğum için beni korurdu. Bu şehirden birkaç ay önce gitmişti. Beni öyle görünce Bay Kim'i iterek Taehyung'a yönelmiştim ki Bay Kim onu tanımadığı için beni durdurmuştu."
↪KÜFÜR İÇERİR↩
*TAENNIE DEĞİLDİR*
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥