Düşüncelerimden sıyrılıp Madison'a döndüm.Ona söylediğim şey kesinlikle yanlıştı. Becerdiğim kaltaklara benzemiyordu. O kimseye benzemiyordu. Acımasız bi katildi ama bi o kadar da masumdu. İnsanlardan nefret ederdi ama beni sevmişti.Güçlü bir savaşçıydı ama onu güçlü yapan şey kaybettikleriydi. Bana "Kaybettiklerimiz bizi güçlü yapar.Tanrı'nın huzuruna giden yolda iki sapak vardır.Ben lanetlenmeyi seçtim.Kötüler için yaratılmış bi Dünya'da kayboldum.Yolumu bulmama yardım edebilcek biri yok.Karanlık benim , bela benim , katil benim , savaşcı benim. Ben güçlü rolu yapan korkak bi savaşçıyım."