"Seni bu uçurumdan atmamam için tek bir sebep şöyle " Sanki varlıgını daha fazla hissetmem için biraz daha sokuldu bana. Esen rüzgar saçlarımı birbirinde dolarken burnuma gelen keskin kokusuyla beraber gözlerimi kapatmıştım. "Ölmekten korkmuyorum. Hatta biliyormusun? Küçükken hep uçmak isterdim. Belki de senin sayende kısa bir süreligine de olsa uçabilirim." Arkamdaki heybetli gövdesini uçurumun ucuna biraz daha yaklaşmam için öne ittirdi. Çekinmeden atmıştım adımlarımı. Kaybedecek bir şeyim kalmamıştı. Ruhum ölmüş, bedenim ruhuma hasret kalmıştı. Ölüm bir ceza degil, ruhumun bedenimle buluşması olurdu ancak. "Bana da uçmayı öğreteceksin Hazan. Uçmayı ogrendigim gün bu uçurumdan beraber uçucagız"All Rights Reserved
1 part