18'inci yaş günümdü. Koskoca 18 yıl geçmişti... Tek başıma bu kadar zorluklarla başa çıkmıştım aslında bakılırsa herşey yeni başlıyordu. Yetimhane az da olsa güvenliydi. Tabi dayak yemeler her saat başı sana verilen işleri yapmak vb. şeyler hariç güzeldi. Doğum günleri güzel kendimizi özel hissetiğimiz gün ama ben öyle hissetmiyordum. Bugün doğum günüm ailemin beni bıraktıkları gün... Her yıl doğum günleri kutlanırdı. Bazılarının kendi doğum günleri bazılarında yetimhaneye bırakıldığı gün diye geçiyordu. Her kutladıkları zaman canımızın yandıklarını bile bile kutlarlardı. ....... Buraları bilmeden dolaşmak çok canımı sıkıyordu. Boş bir depoya girip orada kalmaya başladım dandik olan saatime bakıp saatin 17.30 olduğunu öğrendim. Gözlerimi kapatıp uykuya daldım. "Bu kız da kim." "Ne bilim ağabey sanki ben getirdim." "Senin kızının burada ne işi var." "Deli deli konuşma samet. Meriç Bey görmeden gönderelim şu kızı hadi." "Tamam." Bir takım seslerle gözümü açtım. Başımda iki tane adam bana bakıyordu. Benim kaçıp gitmemi söylüyorlardı ama anlamıyordum neden silah sesleri duymamla kendimi yere eğdim adamlarda kaç saklan diyorlardı iyi de nereye kaçacağım kapı çok uzakta. Harika doğum günümde çektiğim şu hale bak. Ne yapacaktım şimdi ben...All Rights Reserved