Language: Filipino / Taglish !!!
Natalie, Meg, Joanne, Lily and Tory are best friends. Pare-pareho silang mahilig sa arts.
Nung una normal lang silang istudyante. Hindi sila popular o kilalang kilala. Mabait silang lahat at palakaibigan.
Pero meron silang kinakatakutan na hindi talaga nila kayang harapin. Meron silang Boyphobia o sa madaling paraan TAKOT SILA SA LALAKI.
Si Tory lang ang walang takot sa lalaki. Sya lang rin ang may mga kaibigan na lalaki.
Si Meg naman takot rin sya sa lalaki, pero pag nagalit ito lalo na pag nasaktan ang kaibigan nya dahil sa lalaki. umiiba ang ugali nya. Parang ibang tao na sya.
But what happens if the basketball varsity...Val, the popular guy, sat next to Natalie. And Jake the new student and a volleyball varsity, can he change Meg that has a huge anger on boys? Who can win Joanne's heart? Basketball Jap or Baseball Yan? Will a Tennis player Sayo make Lily's heart beat again? And what will happen to Tory's love story with the Football player Seam? Is Art and Sports a perfect match or bad match.
Boyphobia = I just invented the word that means scared to guys... And pag sinearch nyo yung boyphobia sa google hindi ganun meaning nun saamin😂 I mean itong boyphobia ko is different meaning sa google ok. Hahaha
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
53 parts Complete
53 parts
Complete
[HI! This story will become free on MARCH 19]
*
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.