[tamamlandı] "Hey aşık çocuk!" diye bağırınca bir kaç kişi dikkatini bize vermişti. Arkamdan bağırmaya devam ettikçe bize bakan sayısı arttığı için utandım ve yanıma gelmesini bekledim. Koşar adımlarla hemen geldi. Dalga geçen gülümsemesi hala yüzündeydi. "Tamam sana yardım edeceğim." bir an gözlerim büyüdü. Dalga geçen yüz ifadesini ciddi bir yüz almıştı. Yinede ona inanmadım. Geriye dönüp gidecekken kolumdan tutup beni geri döndürdü. "Senden hoşlanmasını sağlayabilirim."Ona güvenmek istedim. "Bana güven." dedi sanki aklımı okumuş gibi. "Bana neden yardım etmek istiyorsun?" diye sordum. Heyecanımın yerini merakım sarmıştı. Yine alaycı bir şekilde gülümsedi. "Tabii ki benimde bir çıkarım olacak." dedi. Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı. Benden ne isteyebilir ki?