Ben değişir miydim? Farklı bir yol seçseydim. Durup geriye bakmasaydım. Her insanın kendi özünü bulması için yıkması gereken yollar vardır. Ben de çocukluğumun ayakta durmasını sağlayan sütunlara inen ilk darbeyle öldüm. Bu darbe, bir süre sonra atlatıldı, çatlaklar birlikte büyüdü, iyileşti ve unutuldu. Ama en gizli köşelerde yaşamaya ve kanamaya devam etti. Kanunsuzluk devletin kendisindeydi ve ben hayatımın sütunlarına inen darbeyi kanunların insafına bırakmadım. Suçlarımı aydınlatan ışıkların gölgesinde yürümeye devam ettim. Masum bir çocuktum ama büyüdüm. Kısık olan ışığı çoktan söndürdüm. Hayatımın üzerine bir bedel koydum ve şimdi o bedeli ödetmek için geri döndüm.