İnsanlardan kaçan ruhumla, daha sonra başıma bir sürü iş açan nişanlımın ailesini ziyaretten yeni döndüm. Doğruyu söylemek gerekirse insanlarla aramdaki mesafeyi ayarlamakta güçlük çeken biriyim! Muğla diğer küçük şehirler gibi gürültüden uzak fakat kişisel kıskançlıkların ön planda olduğu ve herkesin bir şekilde karşılaşabilecekleri birbirini tanıyabilecekleri doğduğum şehir. Aslına bakarsanız, insanlardan kaçan ya da nefret eden biri için adeta cennet, fakat fısıltıların uğultu yaptığı, cehennem gibi bir yerdi memleketim. Bakırköy Ruh Sinir Hastalıkları Hastanesi'nden tayin olduktan sonra, bu sessizliği yaşayıp, beyninde o uğultuluyu duyacak benden daha uygun hiç kimse yoktu sanırım. Tayinim çıktığında o kadar sevinmiştim ki, bunları dert bile etmiyordum.