Би түүнийг тоолгүй: Бид хоёр зүгээр сайхан найзууд. Гэхэд Суёоны нүд гэрэлтэн: Тэгвэл дугаарыг нь өгчих. Би авчихъя. Гэхэд намайг сандрал бүрхэн би чангаар: ҮГҮЙ! Суёон чихээ даран: Юунд нь харамласан юм. Зүгээргүй л найз байна даа. Би толгой сэгсрээд: Үгүй ээ зүгээр л сайхан ширээний хамтрагчид. Гэчихээд түүний урд нь гаран алхаж эхлэв. Би түүнд ингэж хэлчхээд өөрөөсөө асуув. Үнэхээр чи түүнийг зүгээр л найзаа гэж боддог хэрэг үү? -Miso-All Rights Reserved