ACI VE AŞK

Üzerimde bir gelinlik, ayaklarımda stilletto topuklular, duvağım belime kadar, tonlarca altınlayım ve kaçıyorum kocam olacak o adamdan, düğünümden desem yalan olur. Üzerimde ne bir gelinlik vardı ne de bir duvak, stilletto ayakkabılar ne de tonlarca altın. Aksine dışarda bardaktan boşanırcasına yağan yağmurda koşuyordum tüm gücümle. Saçlarım yağmurun ıslaklığını kabullenmiş ve yüzüme yapışmış, dizimde biten beyaz elbisemin her yeri çamurun özgürlüğüyle ahenkle dans ediyordu. Akan maskaram yüzümde kara çalıntı bırakmıştı adeta. Kipkirliydim tüm benliğimle, acizdim, yalnızdım, kimsesizdim...Baştan aşağıya kadar çamur olan bedenimle hızla ışık apartmana girdim. Her zaman açık olmayan kapının açıklığı ilk defa şansım olmuş gibiydi. Gözlerimden akan yaşlarla birlikte çıktığım tertemiz merdivenler hızla kirlendi. Her attığım adımımdan sonra çamur hakimiyetini kutluyordu. Her adımımla birlikte her merdiven basamağı yavaş yavaş kirleniyordu.

Göz yaşlarım görüş açımı bulanıklaştırmışken iri o sert bedene çarptım. Son kattaydım, 6. katta. Çarptığım iri bedene sığınırcasına hızla sarıldığımda büyük bir hata yaptığımın farkında olsamda bu satten sonra pişmanlık söz konusu değildi. Kaçmıştım evimden. Kaçmıştım o insanlardan ve sığındığım bu liman bana yasak olsada çaresizdim.

O' nda buldum kendimi ben. O' na sığındım yitik bedenimle. Yasak bir adamdı o bana ama mecburdum.

Ya o beni kurtaracaktı, ya o beni kurtaracaktı...

-"A- A- Asaf..."