Hayat bazen bize küser.Ama yine de barışır. Çünkü o da biliyordur onsuz yaşayamayacığımızı.O bizsiz; biz de onsuz yaşayamayız.Biliyorum biliyorum hayat felsefesi yaptım. Ama gerçekler böyledir. Hastalık beni yıpratsa da yaşamak ve mutlu olmak için elimden geleni yapıyorum. Belki bugün yada yarın öleceğim...Renkli Civcivler ne kadar yaşayabilir ki??