6 yasında bir kız çocuğu annesinin gözleri önünde can verişini izledi. Annesinin " ne olur yapmayın! Beni öldürmeyin!" feryadlarını etrafına korku kıvılcımları saçarak dinledi. Annesinin tam göğsünden vurulup kanlar içinde acıyla yere yıkılışını çığlıklarıyla inletti. Bir baba, kızının yaşayacağı dehşeti düşünmeden kendi karısının ölümünü istedi. Ve o kız minicik elleriyle annesinin saçlarını okşayarak," ne olur ölme anneciğim, ne olur beni bırakıp gitme!) nidalarıyla kan ağladı. Ve çocuk aklıyla bir yemin ediverdi.
" yemin ederim anneciğim, sana yemin ederim bunu sana yapan her kimse yanına bırakmayacağım. Beni sensiz bıran her kimse ona bu hayatı cehennem edeceğime yemin ederim." Ve en önemlisi de neydi biliyor musunuz? O kız o anları ömrünün sonuna kadar unutamayacak. O anlar asla aklından çıkmayacak. O anlar onun kabusu olacak...
***
Bir anne ,
Kendi öz ve öz oğlunu terk edip gitti. Hem de ne uğruna? PARA. Kocasının sevgisi yetmedi ona tek derdi paraydı. 4 harfli basit bir kelime hem oğlunu hem kocasını terk edip zengin bir adama gitmesi için tek sebepti.
Bir baba oğlu için yaşadı, ona iyi bir hayat bırakabilmek için kendi hayatından vazgeçti. Oğlu için. Sizce bu anne bu babayı hak etmiş miydi?
Kararan hayatlarım tek aydınlığı olmaya hazır mısınız?