"Niye konuşmuyorsun? Niye seni anlamama izin vermiyorsun?" diye bağırdım. Artık dayanamıyordum.Gülüşünü bilmeden,sesini duymadan sevmişdim ben onu. Neyi sever neyi sevmez onu bile bilmiyordum. O ise inadından vazgeçmiyordu. Ağladığımı hıçkırdığımda farkettim. Tam bir hıçkırığa daha merhaba diyecekken garip bir şey farkettim. Başımda zarifçe hareket eden parmaklar vardı. Bu da yetmezmiş gibi o harika iki kelimeyi duydu kulaklarım. "Çok güzelsin..."