Denizin karşısında, gökyüzünün altında kapatıyorum gözlerimi...huzuru en derinden hissedebilmek için. Kalbim...o iyi değil. Ruhum...o ağır yaralı. Ben...depremden sonraki bir harabe. Canımın yanmasını bir kenara bırakıp, yazıyorum. Yazdıkça ruhum sarılsın diye. Yazdıkça belki denizim olacak insanlar karşıma çıkar diye. Ve yazdıkça, hissedebileyim diye yazıyorum. Benden, ruhunun sarılmaya ihtiyacı olan insanlara gelsin. Denizim olacak insanlara...Все права защищены